Vitakruid Betaïne HCL Testkit

Betaïne HCL Testkit
Beschrijving
Ontdek de functie van Betaïne HCL

Deze testkit is ontwikkeld voor wanneer je niet helemaal zeker bent of Betaïne HCL 650 mg het product voor jou is. Hiermee test je thuis gemakkelijk wat dit product voor jou kan betekenen.

Betaïne is een enzym dat voorkomt in de maag en helpt met het verteren van voedingsstoffen. In de testkit zitten tien tabletten. Neem één tablet met 650 mg Betaïne HCL en 160 mg pepsine in halverwege een eiwit- en vetrijke hoofdmaaltijd.

Wanneer de ongemakken verminderen en niet verergeren, kan suppletie met Betaïne HCL helpen. Het is dan van belang dat je zoekt naar de juiste dosering. Doseringen zijn afhankelijk van de persoon en variëren tussen de één en drie tabletten per dag.

Natuurlijke bron van lichaamseigen enzymen

Het spijsverteringsgestel is een ingewikkeld, maar goed georganiseerd systeem. De voeding die we tot ons nemen doorloopt een uitgebreid verteringstraject. Als eerste stop bereikt ons voedsel de maag. De maag produceert zoutzuur en diverse enzymen die nodig zijn voor de vertering van vetten, koolhydraten en eiwitten. De enzymen betaïne HCL (hydrochloride) en pepsine (peptase) komen van nature in ons lichaam voor.

Hoge dosering van 650 mg betaïne per tablet

Betaïne hydrochloride (HCL) is de hydrochloridezoutvorm van het enzym betaïne. Doorgaans maakt de maag zelf zoutzuur aan zodra vetten of koolhydraten de maag bereiken.

Door factoren als overconsumptie van koolhydraten en vetten, stress en ouderdom neemt de productie van zoutzuur in de maag af. In dit geval kan suppletie met betaïne uitkomst bieden. Onze Betaïne HCL bevat een hoge dosering van maar liefst 650 mg betaïne per tablet.

Ultieme combinatie van betaïne met pepsine

Suppletie met Betaïne HCL en pepsine werkt als een buitengewoon krachtige synergetische formule. Een bijzonder hecht team dat elkaar versterkt in werking. Het lichaam produceert pepsine namelijk niet direct als actief enzym. De wandcellen in de maag produceren pepsinogeen, de voorloper van pepsine.Het zoutzuur (betaïne HCL) in de maagholte transformeert vervolgens pepsinogeen in de actieve vorm pepsine.

Pas nu kan pepsine zijn werk doen binnen ons lichaam. Bij de omzetting van pepsine gaat een hoop pepsinogeen verloren. Het is dus uiterst efficiënt om de actieve vormen pepsine en betaïne te suppleren.

Toevoeging van 160 mg pepsine met hoge enzymenactiviteit

Bij het selecteren van een goed enzym is niet alleen de dosering maar ook de enzymactiviteit van belang. Daarom hebben we aan deze formule maar liefst 160 mg pepsine toegevoegd met een uiterst hoge enzymactiviteit van 1:3000.

Een hoge activiteit is makkelijk te herkennen: hoe hoger het tweede getal, des te actiever het enzym in de betreffende combinatie. Op veel producten is de activiteit van een enzym echter niet vermeld. Wij staan voor transparantie en daarom vermelden we op onze etiketten altijd de enzymactiviteit!

Extra informatie voor professionals
Maagzuur heeft belangrijke functies in het lichaam. De eerste belangrijke taak is de splitsing van eiwitmoleculen uit voeding, waardoor ze kunnen worden opgenomen in het bloed. Zonder maagzuur kunnen eiwitten, koolhydraten en vetten niet worden afgebroken. Ten tweede zorgt maagzuur ervoor dat alle vreemde bacteriën en schimmels in voedsel onschadelijk worden gemaakt. Afsluitend helpt maagzuur bij een optimale opname van vitaminen en mineralen. Wanneer dit proces verstoord raakt heeft dit gevolgen voor alle stappen binnen het spijsverteringsstelsel. Het is dus uitermate belangrijk om zorg te dragen voor dit proces, om klachten als een opgeblazen gevoel, stoelgangproblemen en vermoeidheid te verminderen.

Werkingsmechanisme Betaïne
Betaïne, of trimethylglycine, is het thrimethyl derivaat van glycine en is van nature aanwezig in het menselijk plasma door inname van voedsel en door endogene synthese in de lever en nieren. Het is een belangrijk nutriënt voor het menselijk lichaam. Normaliter bevindt zich rond de 20 – 70 µmol/l in het bloedplasma. Betaïne is in bijna alle menselijke weefsels aanwezig. De hoogste concentraties bevinden zich echter in de lever, de nieren en de teelballen.

Normaal gesproken halen we betaïne voornamelijk uit onze voeding. Rijke betaïne-bronnen zijn volkoren granen, spinazie, biet en garnaal.1 Betaïne wordt tevens verkregen uit choline via endogene synthese in de lever en nieren.

Verschillende vormen
Trimethylglycine (betaïne anhydraat) is de wetenschappelijke naam voor de groep betaïne-vormen. Eén van deze vormen is betaïne hydrochloride (betaïne HCL). Betaïne HCL is de chloridezoutvorm van trimethylglycine. Zuren zetten betaïne anhydraat om in verschillende zoutvormen. Zoutzuur (in de maag) zet betaïne anhydraat bijvoorbeeld om in betaïne hydrochloride. Wanneer betaïne hydrochloride de dunne darm bereikt, wordt het omgezet in betaïne anhydraat, trimethylglycine.2

Toepassing
Betaïne HCL (hydrochloride) past men met name toe om de maagzuurgraad te verhogen.3,4 Daarnaast wordt het ingezet ter normalisatie van het metabolisme van homocysteïne. De positieve effecten van betaïne op de metabolisering van homocysteïne worden echter pas verkregen bij een dagelijkse inname van 1500 mg. Let wel, deze dosering kan wat hoog zijn voor mensen met een reeds normale of te hoge zuurgraad. Pas de dosering in dit geval aan of gebruik een watervrije vorm van betaïne. Betaïne, foliumzuur, vitamine B6 en B12 werken nauw samen. Wanneer betaïne wordt ingezet ter bevordering van de metabolisering van homocysteïne, is het dus aan te raden om deze nutriënten met elkaar te combineren.

Pepsine
De bekleding van de maagwand is bezet met diepe klieren, zogenoemde maagwandklieren. Deze klieren bevatten pariëtale cellen die zoutzuur en de intrinsieke factor glycoproteïne produceren. Daarnaast vind je er ook hoofdcellen, waaronder de peptische cel. Deze cellen vormen een van de belangrijkste maagenzymen, namelijk pepsinogeen.

Pepsinogeen is de voorloper van pepsine, dat eiwitvertering initieert. Net als bij betaïne, zorgt het zoutzuur (HCL) in de maag ervoor dat pepsinogeen wordt omgezet tot de actieve vorm, in dit geval pepsine. Net als veel andere enzymen worden pepsines dus uitgescheiden in de vorm van een inactieve voorloper (pro-enzymen) en geactiveerd in het maagdarmkanaal. Er is dus betaïne nodig wil het lichaam pepsinogeen kunnen omzetten naar pepsine.

Werkingsmechanisme
Pepsine is een enzym dat in de maag eiwitmoleculen splitst tijdens de vroege stadia van de spijsvertering, zodat eiwitten kunnen worden afgebroken en verteerd tot lange aminozuurketens, polypeptiden genaamd.5

De maag slaat voedsel op, mixt het met zuur, slijm en pepsine, en begeleidt het daarna langzaam naar de twaalfvingerige darm. De snelheid waarmee voedsel in de twaalfvingerige darm terecht komt is afhankelijk van het type voedsel. Koolhydraatrijk voedsel verlaat de maag binnen een paar uur, eiwitrijk voedsel al wat langzamer en vetrijk voedsel duurt het langst.

Daarnaast hangt het legen van de maag ook af van de osmotische druk van het materiaal in de twaalfvingerige darm. Vetten, koolhydraten en zuur in de twaalfvingerige darm remmen maagzuur, de uitscheiding van pepsine en verminderen de maagmobiliteit via neurale en hormonale mechanismen. Pepsine draagt bij als obstakel in de maaglediging.1

Dosering
Neem 1 tot 3 tabletten bij een eiwit- en/of vetrijke maaltijd. Houd u aan de aanbevolen dosering.

Ingrediënten: microcrystalline cellulose (bindmiddel), Betaïne HCL, HPMC (coating), Pepsine, HPC (vulstof), natrium croscarmellose (bevochtigingsmiddel), magnesium stearaat (anti-klontermiddel), siliciumdioxide (bindmiddel).

Bevat geen: GMO, gluten, gist, lactose, suiker, kunstmatige kleurstoffen, smaakstoffen of